Na konkursu Zadužbine „Dositej Obradović” koji je šesti put objavljen za nagradu „Dositejevo zlatno pero” za najbolje radove mladih autora do 35 godina, u okviru književnih vrsta koje je Dositej uveo u srpsku književnost – esej, basna, putopis, kratka priča, prva nagrada pripala je Tijani M. Koprivica za esej „’Od tebe do zemlje, od tebe do zvezda, isto je’ – jedan pogled na poeziju Jovana Hristića”. Druga nagrada pripala je Petri Nešić za putopis „Kafka natenane”, a treća Šimonu Cuboti za priču „Rejkjavik”. Pohvaljeni su radovi Ane Miloš, priča „Zabran”; Dunje Popović, priča „Subotički rekvijem” i Fedora Marjanovića za priču „Junak bez lica”, Milan Gromović za eseje „Vizantijska duhovnost u poeziji Milorada Pavića”, „Poetika Milosava Tešića u kontekstu vizantijske duhovnosti” i „Diskurs molitve u poeziji i esejistici Slobodana Kostića”, Jelena Kalajdžija za esej „Autopoetički maštodrom Igora Kolarova kao osnov dijaloga sa djetinjstvom: poetika prostora, poetika kamuflaže i poetika minimalizma”. „Dobar odziv autora na ovogodišnji poziv čiji je cilj promovisanje i uzdizanje književne kulture, stvaralačkog poleta, ljepote pisanog izražavanja, odnosno oslobađanje od okoštalih govornih pisanih i usmenih oblika razlog je za radost i uzdanje u nadolazeće snage srpske književnosti. Ipak, imajući u vidu da kvantitet nužno ne podrazumijeva kvalitet, žiri u sastavu Dušan Ivanić (predsjednik), Radomir Putnik, Đorđe J. Janić, Vojislav Jelić i Jana Aleksić jednoglasno je donio odluku o dodjeli nagrada”, stoji, između ostalog, u obavještenju na sajtu Zadužbine „Dositej Obradović”.
„Studija Tijane M. Koprivice „’Od tebe do zemlje, od tebe do zvezda, isto je – jedan pogled na poeziju Jovana’ Hristića”, koja žanrovski pripada području eseja ili ogleda, obiluje inovativnim hermeneutičkim uvidima u poetsku filozofiju Jovana Hristića, prominentne i neoklasički opredjeljenje autorske figure srpskog pjesništva i esejistike druge polovine XX vijeka. Uzevši u obzir Hristićevo prevodilačko i metodološko posredovanje između anglo-saksonske kritičke škole Nove kritike, odnosno složene Eliotove književne misli i srpske književnosti, autorka ukazuje na jedan važan tok intelektulanog nasljeđa koje je Hristić baštinio u svojim radovima, ali i ishodišnu putanju za artikulaciju njegovih originalnih kritičko-esejističkih i pjesničkih opservacija o protivrječnom odnosu poezije i filozofije. Apsolviranjem tradicijskih nanosa od antičke do moderne književnosti koji su pohranjeni u Hristićevom pjesništvu, i osvrtom na mediteranski tematsko-motivski kompleks i simboličke oznake prostore, pri čemu prednjači topos Odiseja ili Ulisa, fokus izlaganja Koprivica analitički opravdano usmjerava ka Hristićevoj osvojenoj „drugoj tradiciji”, ka mogućnostima stvaralačkog smislotvornog prepoznavanja metafizičkog u istorijskom, ogledanja intimnog u mitskom, ali i tematizovanja unutrašnje dinamike naspram otvorenog prostora”, stoji, između ostalog, u obrazloženju prve nagrade. A.Ć.

---